Gallbladder carcinoma imaging: Evalutation with U/S, CT, MRI

Abstract

Introduction: Primary carcinoma of the gallbladder
is an uncommon aggressive malignancy that affects
women more frequently than men. Older age groups
are most often affected (60-70 year). It is the fifth
most common gastrointestinal malignancy. Clinical
presentation of the disease is often vague or delayed
relative to pathologic progression, contributing to
advanced staging and dismal prognosis at the time
of diagnosis.
Aim: To evaluate the patterns of gallbladder carcinoma
with different imaging modalities.
Methods: A total of 33 patients with gallbladder
carcinoma were retrospectively reviewed and were
evaluated in ultrasound, computed tomography and
magnetic resonance imaging. Imaging studies were
performed with U/S Sonoline G60S, CT Siemens
Picker PQ500 and MDCT Philips iCT 256, MR Siemens
Expert Plus 1Tesla and Insegnia Philips 3Tesla.
Results: 6 of the 33 patients had disease limited
to the gallbladder. Periportal and peripancreatic
lymphadenopathy was present at 13 patients, whereas
ascites was found in 5 patients, 3 of whom had implants.
The bile duct was normal in only 11 patients.
Conclusion: The experience with MR imaging in
case of gallbladder carcinoma indicates that this is a
sensitive modality for the detection and the evaluation
of the tumor since it provides more details on extension
to the adjacent anatomical structures, while MRCP
shows the state of the bile ducts with high reliability
as compared to both ultrasound and CT.

Σκοπός: Η ανάδειξη των πλεονεκτημάτων και των
μειονεκτημάτων της κάθε απεικονιστικής μεθόδου που
χρησιμοποιήσαμε, για τη διερεύνηση του καρκίνου της
χοληδόχου κύστεως και τη σταδιοποίηση της νόσου με
σειρά προσέγγισης το υπερηχογράφημα, την αξονική
και τη μαγνητική τομογραφία.
Μέθοδος-Υλικό: Διερευνήθηκαν 33 ασθενείς με
καρκίνο της χοληδόχου κύστης, ηλικίας 60-70 ετών
(27 γυναίκες και 6 άνδρες). Όλοι υπεβλήθησαν σε
υπερηχογραφικό έλεγχο όπου και τέθηκε η υπόνοια
της νόσου και στη συνέχεια ακολούθησε περαιτέρω
διερεύνηση με την αξονική τομογραφία και τη μαγνητική
τομογραφία. Η διάγνωση στο σύνολο των ασθενών
επιβεβαιώθηκε μετά από χειρουργική εκτομή της
χοληδόχου κύστης.

Αποτελέσματα: Από τους 33 ασθενείς, το νεόπλασμα
περιοριζόταν μόνο στη χοληδόχο κύστη σε 6 ασθενείς,
ενώ στους υπόλοιπους επεκτεινόταν στο γειτονικό ηπα-
τικό παρέγχυμα. Λεμφαδενοπάθεια διαπιστώθηκε σε 13
ασθενείς, ενώ ασκίτης διαπιστώθηκε σε 5 ασθενείς, 3
από τους οποίους είχαν και εμφυτεύσεις. Ο χοληδόχος
πόρος ήταν φυσιολογικός μόνο σε 11 ασθενείς.
Συμπεράσματα: Η μαγνητική τομογραφία αποτελεί
την εξέταση εκλογής για το επιθετικό αυτό νεόπλασμα,
καθώς παρέχει περισσότερες λεπτομέρειες για την
έκταση και επέκταση του στις παρακείμενες ανατομικές
δομές, ενώ η μαγνητική χολαγγειο-παγκρεατογραφία
καταγράφει την κατάσταση των χοληφόρων με μεγάλη
αξιοπιστία συγκριτικά τόσο με το υπερηχογράφημα όσο
και με την αξονική τομογραφία.