Percutaneous CT guided localization of pulmonary nodules with hook wire prior to video assisted thoracoscopic surgery: initial experience

Abstract

Purpose: To evaluate the use of percutaneous CTguided
localization of suspicious intrapulmonary nodules
with hook wire prior to video-assisted thoracoscopic
surgery (VATS). Patients And Methods: 12 patients with suspicious
subpleural pulmonary nodules underwent preoperative
CT-guided hook wire localization of the lesions, prior
to video assisted thoracoscopic surgery (VATS). Τhe
diameter of the lesions ranged from 1 to 3cm and their
distance from the nearest pleural surface ranged from 3
to 5cm. Various hook wires, regarding the shape of the
hook were used in each patient. After the localization,
all patients were transferred to the operating room, so
that a video-assisted thoracoscopic surgery could be
performed.
Results: The placement of the hook was successful
in all patients. The mean time needed to position the
hook was 10min. No major complications were experienced.
Histological analysis of the resected suspicious
pulmonary nodules revealed malignancy in 10 cases,
1 case with granuloma and 1 case with bronchiolitis
obliterans organizing pneumonia (BOOP). Better results
were achieved with the double-thorn hook wire
and when the hook was placed near the lesion and not
through it. Thoracotomy conversion was necessary in
the patient with BOOP, due to limited hemorrhage at
the site of the lesion.
Conclusion: Preoperative CT guided nodule localization
using hook wire fixation is a useful and safe technique
that helps in the precise localization of suspicious lesions,
reduces the operation time, the postoperative
complications, and the hospitalization.

Σκοπός: Η αξιολόγηση του διαδερμικού εντοπισμού
οζιδίων του πνεύμονα, με άγκιστρα πριν από θωρακο-
σκοπική εκτομή αυτών.
Υλικό και Μέθοδος: 12 ασθενείς με ύποπτα πνευμο-
νικά οζίδια υποβλήθηκαν σε προεγχειρητική εντόπιση
των οζιδίων, με άγκιστρο πριν από τη θωρακοσκοπική
εκτομή. Η μέγιστη διάμετρος των οζιδίων κυμαινόταν
από 1 έως 3cm και η απόσταση τους από την κοντι-
νότερη υπεζωκοτική επιφάνεια 3 έως 5cm. Διάφοροι
τύποι αγκίστρων χρησιμοποιήθηκαν.
Αποτελέσματα: Η τοποθέτηση του αγκίστρου ήταν
επιτυχής σε όλους τους ασθενείς. Ο μέσος χρόνος που
χρειάστηκε για την τοποθέτηση του αγκίστρου ήταν
10min. Καμία σοβαρή επιπλοκή δεν παρατηρήθηκε.
Ιστολογική ανάλυση ανέδειξε κακοήθεια σε 10 περι-
πτώσεις, ύπαρξη κοκκιώματος σε μία και μία περίπτωση
κρυπτογενούς οργανοποιημένης πνευμονίας (BOOP).
Καλύτερα αποτελέσματα επιτεύχθηκαν με άγκιστρο με
διπλό άκρο και όταν το άγκιστρο τοποθετούνταν πε-
ριφερικά της αλλοίωσης, παρά όταν τη διαπερνούσε.
Μετατροπή σε θωρακοτομή ήταν απαραίτητη μονάχα
στον ασθενή με ΒΟΟP, εξαιτίας μικρού βαθμού εντο-
πισμένης αιμορραγίας, στην περιοχή της βλάβης. O
μέσος χρόνος νοσηλείας μειώθηκε από 7 ημέρες που
ήταν με τη συμβατική θωρακοτομή σε 1 ημέρα.
Συμπεράσματα: H διαδερμική εντόπιση οζιδίων του
πνεύμονα με άγκιστρα πριν από θωρακοσκοπική εκτο-
μή αυτών, αποτελεί μία χρήσιμη και ασφαλή τεχνική
που βοηθά στον ακριβή εντοπισμό των αλλοιώσεων,
μειώνει τον χειρουργικό χρόνο και τις μετεγχειρητικές
επιπλοκές.